اختصاصی فاطمی دز/
به گزارش فاطمی دز- در پی اظهارات اخیر شیخ الازهر و در خواست وی از مراجع عظام ایران و عراق مبنی بر صدور فتواهای روشن و صریح در خصوص حرام بودن و جرم دانستن سب صحابه، در این بخش از fatemidez.ir مطلبی به قلم مدیریت سایت فاطمی دز، در خصوص اهمیت برائت و تبری از دشمنان اهل البیت علیه السلام قرار داده ایم.
اصول دین پایه‌های اعتقادی دین است که نخست باید به آن‌ها ایمان آورد و سپس به فروعی که از آن بر خواسته‌است پای‌بند بود. اصول دین مربوط به اعتقاد است و فروع دین مربوط به عمل. اصول دین از نظر اهل سنت، توحید، نبوت و معاد, و از نظر شیعه عدل وامامت نیز اضافه می گردد پایه‌های اعتقادی ادیان را شامل می‌شود؛ و در زبان‌ها، زمان‌ها و اقوام مختلف صور متفاوتی به خود گرفته‌است. از نظر مذهب شیعه فروع دین 10 موردهستند که عبارتند از:اول : نماز- دوم : روزه- سوم : خُمس- چهارم : زکات- پنجم : حج- ششم : جهاد- هفتم : امر به معروف (دستور به خوبیها و نیکیها)- هشتم : نَهْى از مُنکَر (بازداشتن از بدیها و زشتیها)- نهم : تَوَلَّى (دوستى با دوستان خدا)- دهم : تَبَرَّى (دشمنى با دشمنان خدا)
در اینجا صحبت روی دو قسم آخر فروع دین یعنی تولی و تبری می باشد. تولی و تبری دو اصطلاح قرآنی است که از دیدگاه شیعه از جمله فروع دین و از واجبات اسلام شمرده می شود. پس به همان اندازه که نماز و روزه بر شیعیان واجب است تولی و تبری نیز واجب می باشد. این دو واژه، به ترتیب، به معنای دوستی با دوستان خدا و نزدیکی به اهل حق و دشمنی با دشمنان خدا و دوری از اهل باطل است. در اصطلاح تولی به معنی اعتقاد به امامت و خلافت ائمه اطهار و اظهار دوستی و علاقه نسبت به ایشان و تبری به معنی دشمنی و بیزاری از دشمنان آنان و لعن و نفرین بر آن هاست. تولی و تبری دو امر ضروری دین اسلام و از جمله واجبات الهی است و هر مسلمان وظیفه دارد تا با استفاده از دلایل عقلی و نقلی به این دو موضوع همانند سایر واجبات الهی اعتقاد پیدا کند. تولی در 57 سوره از قرآن و 233 بار، و تبری در 20 سوره و 30 بار به کار رفته است. آنچه که در فرهنگ اهل بیت و سیره عملی آنان در روایات وارد شده و عبارات فراوانی که در کتب ادعیه و زیارات از ایشان نقل شده است خود گواه دیگری بر اهمیت و جایگاه والای تبری و تولی در مکتب تشیع و اسلام راستین است. در روایات اهل بیت (ع) بر این دو اصل تاکید بسیاری شده است، ائمه اطهار نیز بارها و بیانات و احادیث شریف بر تولی و تبری تاکید نوده اند:
امام رضا (ع) فرمودند: «کمال الدین و لا یتنا و البرائة من عدونا؛ کمال دین ولایت ماست و برائت از دشمنان ما».
برائت و لعن دشمنان اهل بیت علیه السلام جزء فروع دین مبین می باشد و بر هر مسلمان شیعه واجب است همانگونه که بر محمد(ص) و خاندانش پاک و مطهرش سلام و درود می فرستد، دشمنانشان لعن و سب نماید.بنابر این برائت و تبری و لعن و سب دشمنان اهل بیت علیه السلام بر هر مسلمان شیعه واجب می باشد.
حال در سال های اخیر شیعیان جهان به تبعیت از فتوای رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) و پس از آن تاکیدات اکید مقام معظم رهبری مبنی بر وحدت مسلمین جهان، در لعن و سب صحابه خاص، معلوم الحال و دشمن پیامبر و اهل البیت علیه السلام تقیه پیشه کرده اند. همان گونه که مطلعید تقیه در اصطلاح انجام دادن کاری است که از روی عقیده قلبی نباشد و در دل غیراز آن باشد. و با توجه به اینکه دشمنان اسلام بر اصل تقیه واقفند و می دانند در دل شیعیان غوغایی از کینه و تبری است اکنون از لسان یکی از شخصیت های با نفوذ اهل تسنن یعنی شیخ الازهر با قباحت تمام از علما و مراجع تشیع در خواست دارند تا فتواهای روشن و صریحی را در خصوص حرام بودن و جرم دانستن سب صحابه صادر کنند اما غافل امام عزیزتر از جانمان حضرت صادق آل محمد علیه السلام مسیر حق را بر ما روشن نموده است:
به امام صادق (ع) عرض شد که شخصی شما را دوست دارد اما در برائت از دشمن شما ضعیف است. در ادامه حضرت فرمودند: «هیهات کذب من ادعی محبتنا و لم یتبرء من عدونا؛ هرگز چنین نیست؛ دروغ می گوید هر کس که ادعا می کند دوست ماست ولی از دشمن ما بیزاری نجوید. (بحارالانوار: ج 27، ص 58، ح 19).
حال از احادیث شریف و تکلیفی که مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله خامنه ای مبنی بر تقیه و حفظ وحدت مسلمین برعهده ما نهاده اند و با توجه به تحرکات اخیر دشمنان اسلام و مسلمین، چنین بر می آید که وظیفه کنونی شیعیان دو امر خطیر می باشد:1- تقیه 2-پرورش کینه و بغض دشمنان اهل البیت در دل مومنین و پرهیز از بی تدبیری و هرگونه عمل احساسی
مدیریت سایت فاطمی دز
21 خرداد 1393
نویسنده : [ خادم الزهرا]
